Skarpetki w czarne koty
Współcześnie najwięcej uwagi poświęcamy mitologii greckiej i rzymskiej, jednak także nasze ziemie kryją wiele niesamowitych historii. Słowiański folklor pełen jest mitycznych postaci i wyjątkowych opowieści. W sposób szczególny wracamy do nich w noc kupały, która w tym roku przypada 21 czerwca. Przed całonocną zabawą dobrze jest zaopatrzyć się w ciepłe skarpetki. Jaki motyw najlepiej sprawdzi się podczas obchodów sobótki? To zwyczaj ściśle związany ze światem natury, dlatego świetnym zakupem będą skarpetki z łąką. Słowianie wierzyli, że rozmaite kwiaty i zioła posiadają magiczną moc, która działa właśnie podczas nocy kupały. Niektóre rośliny odganiały wędrujące upiory, z kolei inne wzmagały płodność albo zapewniały szczęśliwe zamążpójście. Najkrótsza noc w roku od wieków posiada w sobie aurę tajemnicy. Wieczór stanie jest jeszcze bardziej magiczny za sprawą oryginalnych skarpetek z czarnymi kotami albo skarpetek ze świetlikami. Tak przygotowany jeszcze raźniej wkroczysz do świata słowiańskich mitów.
Magiczne moce rusałek
Z okresem przesilenia letniego związane są liczne prasłowiańskie zwyczaje. Przez wieki wierzono, że jest to wyjątkowy czas, w którym można poznać swoje przeznaczenie, a także spotkać się z duszami zmarłych. Bardzo ważną rolę odgrywały wówczas żywioły, zwłaszcza woda i ogień. Wielkie ogniska miały wskazywać drogę duszom, a jednocześnie odstraszać upiory. Ogień stanowił symbol Słońca, natomiast woda była kojarzona z Księżycem. Sądzono, że w noc poprzedzającą sobótkę na Ziemię wracają wszystkie mityczne stworzenia związane z żywiołem wody. Człowieka, który postanowił wówczas zażyć kąpieli w rzece, jeziorze czy stawie, czekał smutny los. Utopce, mamuny, wodniki i rusałki tylko czekały na nierozsądnych ludzi, którzy wpadali wprost w sidła tajemniczych istot. Kąpiele były zalecane w samą noc kupały, kiedy magiczne stworzenia odchodziły już do swoich światów. Wówczas woda miała posiadać uzdrawiającą moc. Choć obecnie wodnik i rusałka posiadają raczej pozytywną symbolikę, to zupełnie inaczej było w czasach Słowiańszczyzny, gdy obie istoty były uważane za demony. Rusałki wodne występowały pod postacią pięknych złotowłosych dziewcząt, które wabiły młodzieńców swoją niezwykłą urodą oraz głośnym śmiechem. Uważano, że rusałkami stały się dziewczęta, które zmarły w panieństwie. Właśnie dlatego istoty były nieprzychylne młodym kobietom, którym zazdrościły udanego życia, oraz mężczyznom, których obojętność naznaczyła los rusałek. Z daleka panny wodne zachwycały swoją urodą, jednak gdy ktoś się do nich zbliżył, odkrywał ich prawdziwe oblicze. Wykrzywione w złości twarze i zielone włosy pokryte roślinnością budziły przerażenie, ale często było już za późno dla śmiałków, którzy zostali wciągnięci w wodny wir i już z niego nie wracali. Niektóre rusałki dawały swoim ofiarom szansę w postaci zagadki. Poprawna odpowiedź mogła uratować człowiekowi życie. Znane są opowieści o szlachetnych rusałkach, których serca wciąż biły dla ludzi. Zakochane w swoich potencjalnych ofiarach celowo wymyślały bardzo proste łamigłówki, których rozwiązanie ratowało życie.
